Oświetlenie helikoptera - prototyp

prototyp oświetlenia

Zbliżająca się jesień z coraz krótszymi dniami zmotywowała nas do podjęcia tematu oświetlenia helikoptera, które ułatwiłoby loty po zmroku.

Dotychczasowe doświadczenie wskazuje, że wraz z zachodem słońca coraz trudniej pilotowi ocenić położenie helikoptera w przestrzeni. Lot staje się męczący i nieprzyjemny. Powstała zatem idea podświetlenia modelu w taki sposób, aby łatwo było śledzić jego pozycję i ustawienie.

Ustawianie ogona z użyciem rate mode

Jedną z czynności regulacyjnych śmigłowca jest tzw. ustawienie ogona. Czynność tę przeprowadza się zarówno w przypadku modelów flybarless jak i klasycznych konstrukcji. Co prawda mój opis będzie opierał się na modelu korzystającym ze zwykłego żyroskopu, jednak myślę, że analogiczną metodę można zastosować w przypadku sterownika flybarless.

Dzień pełen sukcesów

Pogodny poranek stwarzał same możliwości. Nie ociągając się postanowiliśmy wykorzystać go na kolejny trening. Wybór padł na lotnisko w Wojcieszynie. Prognoza głosiła, że do południa będzie względnie słabo wiało. Szybka decyzja i już po 9h00 byliśmy z MK na miejscu z zamiarem wyrobienia się, acz bez pośpiechu,  przed wzrostem porywów wiatru. Po ostatnich wizytach wzrosła nam pewność sterowania w warunkach wzmożonych podmuchów (a jeśli nie pewność, to chociaż odwagi przybyło, choć może ze stratą dla rozwagi).

Oblot nowego

12 dwuosobogodzin.Tyle nam z MK zajęło poskładanie nowej maszyny mojej floty - T-Rexa 450 Pro. Od wyjęcia z pudełka do przygotowania do pierwszego lotu, czyli poskładanie elementów, rozplanowanie okablowania, ustawienia głowicy oraz podstawowe ustawienia aparatury.

Dwie inauguracje lotniskowe w jednym

Ostatni upalny weekend ekipa Nielotów spędziła na rekonesansie w terenie. Okazją po temu było ogłaszane na forum spotkanie na nowym lotnisku w Wojcieszynie organizowanym przez Strefę Hobby. Miejsce to jest oddalone o niecałe 20km od centrum Warszawy w kierunku Sochaczewa.

Naszą ciekawość przyciągnęła zapowiedź dobrze przygotowanego terenu z niedostępnym powszechnie zapleczem technicznym. Po przybyciu na miejsce potwierdziło się, że w szczerym polu wygospodarowano strefę lotów wyposażoną w 4 stanowiska ze stolikami z doprowadzonym zasilaniem 230V, a także zadaszone miejsce, które akurat w te dni było oblegane z uwagi na panujący skwar.

Mój pierwszy helikopter - symulator

Osoby pragnące rozpocząć swoją przygodę ze zdalnie sterowanymi sterowanymi helikopterami (zwłaszcza sześciokanałowymi) zwykle zadają na forum pytanie:

Jaki model wybrać na początek?

Wtedy w jednym z postów, najczęściej na pierwszej stronie, pada odpowiedź sugerująca zaopatrzenie się absolutnie w pierwszej kolejności w symulator i aparaturę. Jakkolwiek wydaje mi się, że rozumiem osoby, które udzielają takiej rady, to w mojej opinii nie jest ona najlepsza.

Laboratorium

Empiria jest jedną ze skuteczniejszych dróg zdobywania wiedzy w modelarstwie. Wiedzę jakościową warto jednak uzupełnić czasem czynnikiem ilościowym. Z racji naszych ścisłych (ale mam nadzieję nie bardzo ściśniętych) umysłów nie mamy oporów przed omami, woltami, amperami i w razie potrzeby sięgamy po arsenał mierników.

Ludzi o większym zacięciu technicznym, zainteresowanych techniką pomiarową zapraszamy zatem do zapoznania się z sekcją Laboratorium, w której opisujemy sprzęt wykorzystywany od czasu do czasu w celu wiwisekcji wyposażenia modelarskiego.

Mój pierwszy helikopter - warsztat

Najczęściej niszczone elementy

Nie będziemy się starali udzielać odpowiedzi na pytanie, jaki model wybrać.  Temat jest szeroko dyskutowany w internecie, a najodpowiedniejszą odpowiedzią jest "to zależy...". Natomiast osoby które zakup pierwszego modelu mają wciąż przed sobą, mogą być zainteresowane przypomnieniem sobie o oddziaływaniu grawitacyjnym. Powoduje ono, że na początku helikoptery latają niechętnie, ale za to bardzo ochoczo spadają na ziemię. I nie ma tu znaczenia wielkość czy rodzaj śmigłowca - grawitacja jest nieubłagana. Jej efekty częściej  dotykają pełnowymiarowe modele sześciokanałowe ale i wyroby  helikopteropodobne typu Lama mogą stać się ofiarą ziemskiego ciążenia.

Duże podwozie trenigowe

Myślę, że każdy początkujący pilot modelu śmigłowca zaczyna naukę z wykorzystaniem podwozia treningowego. W ogólności jest to konstrukcja mocowana do podwozia helikoptera zwiększająca jego obrys. Zapewnia ona przede wszystkim zabezpieczenie przed  nadmiernymi przechyłami, w których łopaty mogłyby zahaczyć o podłoże, a także amortyzuje nieco energię uderzenia w czasie gwałtownych przyziemień.

Wysokość twoją przyjaciółką

Nie jest to przyjaźń łatwo przychodząca, jednak gdy się rozwinie, pilot będzie z niej czerpał wiele radości. Jak w każdej relacji - początkowo pilot jest zdystansowany do wysokości, preferuje dobrze poznaną powierzchnię Ziemi. Z czasem zauważa jednak, że wysokość nie robi mu krzywdy, a często może przyjść z pomocą w opałach.

Raytronic C14 vs Robbe Power Peak B6 - praktyczne porównanie

Chińskie przysłowie mówi, że tanie, chińskie ładowarki za 50zł się nie sprawdzają. Nie dość, że ładowanie akumulatora trwa długo, to w moim przypadku dwa akumulatory poległy w starciu z tą kosmiczną technologią z powodu przeładowania. Strata dwóch akumulatorów w ciągu trzech dni skutecznie przekonała mnie do zakupienia bardziej renomowanego produktu. Po wydarzeniach z przeładowaniem cel, któremu towarzyszy wydzielanie ciepła (prowadzące potencjalnie do zapalenia się akumulatora), uznałem, że ważną cechą ładowarki będzie możliwość podłączenia termometru, który będzie pełnił rolę bezpiecznika. Znalazłem w ofercie firmy Robbe ładowarkę, która czujnik temperatury miała dołączany w standardzie. Tym sposobem zostałem posiadaczem ładowarki Power Peak B6 EQ-BID.

Małe podwozie treningowe

Małe podwozie (wariant MK)

Nadszedł w końcu ten moment. Postanowiłem rozstać się z dużym podwoziem treningowym. Jednak nie starczyło mi na tyle cohones, żeby lądować wyłącznie na płozach. Po szybkich konsultacjach z mkjr powstał pomysł wykonania mniejszego podwozia, które normalnie nie pracowałoby tak jak duże, lecz stanowiło margines bezpieczeństwa w razie nieprzewidzianych akrobacji przy ziemi.

Prosty przyrząd do rozładowywania akumulatora

rozładowywanie akumulatora li-pol

W życiu każdego modelarza bywa taki dzień, gdy musi rozładować akumulator. Powodów może być kilka. Przykładowym niech będzie konieczność przygotowania akumulatora litowo-jonowego na czas dłuższego przechowania (np. na przerwę zimową). Akumulator można rozładowywać na wiele sposobów. Jednym z nich jest użycie odpowiedniego programu rozładowującego w ładowarce. Jednak moja ładowarka potrafi w czasie rozładowywania rozproszyć maksymalnie 5 watów. Przy akumulatorach 3S (3 cele - 11.1V), daje prąd rzędu ledwie 0.5A. Tym sposobem cały proces trwa bardzo długo.

Pomiary elektryczne serw

Stanowisko pomiarowe

Wymiana serwa ogonowego w Kingu zaowocowała między innymi odczuwalnym skróceniem lotu na jednym pakiecie. Skłoniło nas to z mkjr do zastanowienia się nad różnicami w zużyciu prądu poszczególnych serw. Zaimprowizowaliśmy na szybko układ pomiarowy pozwalający na porównanie trzech serw, którymi dysponowaliśmy w tamtym momencie:

• Esky 000155 (EK2-0508)
• Corona DS-919MG
• Power HD 3688HB

Czy wysoko poleci?

To pytanie miażdżąco wygrywa w naszym małym rankingu najczęstszych pytań zadawanych przez przygodne osoby na widok helikoptera.

Kulka ogonowa

Podczas nauki latania napotkaliśmy z mkjr zagadnienie polegająca tym, iż podpórka ogona często zahaczała nam się o podłoże. Czasami wręcz nawet potrafiła wbić się w ziemię podczas nieudanego manewru, aż cały helikopter stawał dęba. W Kingu kilka razy udało mi się dzięki temu zniszczyć puszkę ogonową, do której przyczepiona była podpórka. Wychodząc na przeciw temu wyzwaniu mkjr wymyślił sposób "na fafkulca".

Polega on na zamontowaniu na podpórce ogona kulki, która przeciwdziała wbijaniu się tego elementu w ziemię i umożliwia względnie swobodne przesuwanie podpórki ogona po podłożu w razie potrzeby.

Hitec Aurora 9 vs Spektrum DX8 - subiektywne porównanie

Po pewnym czasie używania aparatur Esky ET-6i dołączanych w zestawie do Belta i Kinga dojrzeliśmy z mkjr do ich wymiany na coś bardziej wystrzałowego. Ostatecznie trafiły do nas aparatury dość popularnych producentów. Daje to możliwość bezpośredniego porównania. Nie chcę tu opisywać parametrów technicznych, które dostępne są bez trudu w internecie, skupię się raczej na zupełnie subiektywnych odczuciach, które naszły mnie w wyniku obcowania z tymi dwoma urządzeniami.

Honey Bee King 3 - tuning początkującego

Honey Bee King 3 jaki jest, każdy mniej więcej widzi. Seria Kingów obok różnej maści Beltów stanowi popularny punkt startowy dla modelarstwa helikopterowego. Cały zestaw firmy Esky, gotowy do lotu kosztuje zależnie od modelu 700-800zł. Za taką kwotę cudów się nie należy spodziewać, podczas gdy cena samej aparatura przyzwoitej klasy zaczyna się od 700zł. Jednakże wkładając trochę serca i gotówki można zauważalnie poprawić jego parametry. Kupując pierwszy zestaw należy się liczyć z dodatkowymi kosztami. Obejmuje to m. in.

• zestaw narzędzi do obsługi 
• ładowarka i akumulatory
• naprawy po pierwszych lotach
• tuning

W tej chwili chciałbym się skupić na kwestii zasilania oraz tuningu, gdyż te dwa punkty wpływają zasadniczo na przyjemność sterowania modelem.

Pierwszy tuning mechaniczny

W spadku po Kingu mój Belt otrzymał ramkę flybara oraz uchwyt pręta flybara. Obie części produkcji Xtreme - znanego producenta aluminiowych zamienników do maszyn stajni E-Sky.
Czemu się zdecydowałem na wymianę części produkcyjnych? Przede wszystkim z powodu materiału, z jakiego wykonano zamienniki.

Skrzynka transportowa cz.3

Po uzyskaniu względnie sztywnego pudełka przystąpiłem do jego wypełnienia. Pierwsza rzecz to rozplanowanie. Trzeba się skupić, co się może przydać na "występach" wyjazdowych, kiedy to trzeba zabrać ze sobą dodatkowy ekwipunek. Zdecydowałem, że w skrzynce oprócz latadła i nadajnika znajdą się: ładowarka, pudełka ze śrubkami i drobiazgami, podstawowe narzędzia, podwozie treningowe, zapasowe łopaty, pudełko z 4 akumulatorami, smycz do nadajnika.

Skrzynka transportowa cz.2

Kolejne prace nad skrzynką polegały na naprostowaniu uzyskanego po klejeniu ścian bocznych równoległościanu. Pożądaną pozycję utrwaliłem za pomocą wieczka (lub denka) przymocowanego do ścianek za pomocą szpilek krawieckich. Następnie po odwróceniu i postawieniu całości na wieczku (lub denku) posmarowałem górne powierzchnie ścianek bocznych klejem. Należy zwrócić uwagę na nominalny czas początkowego schnięcia - dla Dragona to 40-60 sekund. W jedną osobę nie zmieściłem się w tym czasie by nanieść i równomiernie rozsmarować klej. Także w tym zakresie polecam pracę na 4 ręce.

Skrzynka transportowa cz.1

Do tej pory wykorzystywałem sklepowe pudełko Belta jako skrzynki transportowej (produkcyjne skrzynki są dość drogie). W wydmuszce tekturowej a la opakowanie jajek powycinałem kształty, które pozwoliły umieścić dodatkowe akcesoria takie, jak ładowarka, pudełko z akumulatorami, podwozie treningowe, itp. Po zakupie nowej aparatury, wydmuszka przestała pasować. Poza tym zaczęło mnie lekko denerwować, że noszę w pudełku tak dużo niewykorzystanej objętości - ze względu na ażurowość wydmuszki nie da się jej nadmiernie powycinać, bo straci swoją funkcję - rozpadnie się konkretnie.

Poziomowanie tarczy kosztem rozładowania akumulatora.

W czasie ustawień zerowych kątów po ostatnim krecie spędziłem sporo czasu nad wielokrotnym zdejmowaniu i zakładaniu głowicy. Powodem tego było pierwsze użycie tak zwanego lewelera - narzędzia pozwalającego ustawić płaszczyznę tarczy prostopadle do osi wału głównego. Po pierwszym założeniu przyrządu na wał stwierdziłem przechył do przodu i w lewo. Pokryło się to z obserwacjami poczynionymi przy ostatnich treningach - puszczony drążek cykliki w położeniu neutralnym powodował dość szybką tendencję do lotu do przodu i w lewo.